Persvrijheid

Vandaag en morgen staan in het teken van persvrijheid. Een belangrijk thema om bij stil te staan omdat slechts één op de zeven mensen in de wereld van dat recht geniet. Maar persvrijheid betekent ook dat de pers de vrijheid heeft om iets niet te verslaan, of uiterst terughoudend. Daar zou wat mij betreft in ons land wat vaker gebruik van mogen worden gemaakt.

De toon

Treffend vind ik vandaag de opening van het AD over de vrijlating van Volkert van der G, de moordenaar van Pim Fortuyn. ‘Hij is onder ons’, is de chocoladeletter-dikke kop op de voorpagina. De krant laat ons ook nog even zien hoe Volkert er vandaag, na jarenlange opsluiting uit zou kunnen zien. ‘Hij moet de rest van zijn leven achteromkijken’, aldus de krant. Dus mocht u hem tegenkomen bij de Hema of de visboer in Harderwijk…

Journalistieke keuzes

Het AD voedt met die toon de angst en jaagt de woede aan. De adjunct-hoofdredacteur hoorde ik vandaag op de radio zeggen: ‘Wij registeren slechts het sentiment in de samenleving’. Pardon? Welk sentiment, waar en van wie? Hoe belangrijk wil je het nieuws hebben, of maken? Anderhalf ons minder PVV bijvoorbeeld, daar wordt Nederland (en de rest van Europa) echt een stuk vrolijker van. Nieuws is een product. Kijk- en koopwaar. Bij persvrijheid hoort gelukkig ook dat journalisten elkaar bekritiseren. Daar was het vandaag ook een prachtige dag voor.