,

Gezonde BN’ers?

Hoe zou het toch zijn met de blaas van schrijver Leon de Winter? De eierstokken van Leontine Borsato, de hartkleppen van Jack van Gelder en de wervelkolom van Ernst Daniël Smid? Zij ondergingen de Total Body Scan. Die is tot het einde van deze week in de bonus. Schermafbeelding 2013-08-26 om 11.24.06

Het bedrijf Prescan adverteert in dagbladen paginagroot met een last minute zomeraanbieding – het staat er echt. U ontvangt maar liefst 50 procent korting op een complete MRI- en CT-scan, inclusief hartonderzoek. Dergelijk onderzoek schijnt het leven te hebben gered van Willeke van Ammelrooy.

Laat ik voorop stellen dat ik niets heb tegen preventief medisch onderzoek. Ook 890 euro vind ik niet overdreven veel geld voor een direct en deskundig oordeel over de staat van mijn gezondheid. Maar waar ik lichtelijk onpasselijk van word is de toon en de boodschap van de campagne. Er wordt schreeuwerig gezinspeeld op angst en onzekerheid. ‘Herken levensbedreigende ziekten voortijdig. De Total Body Scan is dé APK voor uw lichaam! Een tijdige behandeling kan erger voorkomen. Boek nu.’  

Daarnaast, het bedrijf adverteert met een enorme kudde BN’ers… Die helpen mij echt niet over de streep. Integendeel. Zit hypochondrie bij hen ingebakken? Ed Nijpels, Arthur Japin, Anita Meijer, Wilfred Genee, Henny Huisman, Bert van der Veer, John de Wolf, Sandra Reemer, Marco en Leontien Borsato, Winston Gerschtanowitz, Esther Verhoef en Saskia Noort zijn uithangbord voor het bedrijf. Op een zogeheten wall of fame maken ze voor Prescan reclame op het web. Dat doen ze niet voor niets natuurlijk, anders mankeren ze iets.

/0 Reacties/door

Prachtige campagne, behalve de timing

United States of Fans maakt doorgaans mooie reclame voor grote klanten: Heineken, Philips, Atos, Eredivisie live, Ernst & Young en Cruyff Foundation. De nieuwste advertentie voor Adidas ziet er ook weer gelikt uit. Over elke vierkante centimeter is nagedacht. Hier zit maanden werk in: concept, ontwerp, design, fotografie en uiteindelijk de straat op. Omdat mensen in de regel via min of meer vaste routes binnen een beperkt gebied bewegen bereikt deze campagne veel publiek.

IMG_0689-resized

Winning never quits, klinkt lekker maar een Brit zal niet weten waar je het over hebt. Het had natuurlijk moeten zijn: win and never quit. Maar het is marketingblabla, dus dat zij de makers vergeven. Veel lulliger is natuurlijk dat uitgerekend sterspeler Jordy Clasie die boodschap moet verkopen. Ajax gaf mijn ploeg uit Rotterdam gisteren de derde tik in de competitie. Die afknapper straalt onbedoeld af op de afzender van de campagne. Dat bedenk je toch niet als je aan de tekentafel zit met de marketeer van Adidas? Feyenoord-fans zoals ik, Clasie én United States of Fans moeten nu even door de zure appel heen bijten.

Van de afbeelding nog even naar de boodschap van de campagne. Nitrocharge your game klinkt cool, maar wat zegt het? Een energy drink? Een nieuwe computergame? Clasie-tandpasta? Ik heb bij het bushokje even gegoogled. Nitrocharge is een nieuw type schoen met‎ miCoach en dempende 3D vlakken. Natuurlijk…

Heb je nieuwe schoenen nodig dan raad ik je aan even te wachten tot na de wedstrijd Feyenoord-Nac aanstaande zondag. In #020 is de grasmat ronduit waardeloos, maar een dempend 3D-vlak kan net het verschil maken. ‘Het komt goed’, aldus Clasie in het AD vanmorgen. Dat stemt in ieder geval hoopvol, ook voor Adidas en de bedenkers van dit billboard.

/0 Reacties/door
,

Investeren in vertrouwen

Vertrouwen? Dat betekent voor mij dat ik geloof dat mijn kinderen niet in zeven sloten te gelijk lopen. Dat ik er van uit ga dat mijn lief aan mij genoeg heeft. Dat ik hoop dat mijn broers, zus en vrienden naast mij staan als het tegen zit en er bij zijn als er wat te vieren valt. Dat ik mijn moeder kan bellen tijdens GTST. Heb ik nou in al die relaties geïnvesteerd om dat vertrouwen te hebben? Dat klinkt mij veel te berekenend. Investeren is typisch het vertrekpunt van boekhouders en economen.

images

Kees Vendrik is er één. En niet de minste, hij is lid van de Algemene Rekenkamer. Die instelling controleert of het Rijk geld uitgeeft zoals is afgesproken. Vendrik sprak gisterochtend over de crisis op Radio1. Hij is een pleitbezorger voor ‘investeren in vertrouwen‘. Dat als antwoord op de problemen waarmee we momenteel worden geconfronteerd. Bedrijven, instellingen en vooral Rutte II moeten investeren in vertrouwen. Daarover had ik graag meer willen horen, want hoe doen we dat? Wat is er voor nodig? Wat kost het, is het meetbaar en wat levert het ons op? Bij Tros Kamerbreed werd er met geen woord over gerept. De woorden van Vendrik bleven hangen. Doelloos, ongericht, losse flodders.

Investeren in vertrouwen. Ik ben sceptisch. Was juist misbruik van vertrouwen niet de oorzaak van de crisis? Kunnen we rekenmeesters-met-grote-woorden niet beter wantrouwen? Worden de twee berippen niet met elkaar verward? Ik zou graag zien dat intelligente mensen wat zorgvuldiger met de woorden om te gaan. Of laten journalisten tijdens interviews eens vragen naar de betekenis. Natuurlijk begrijp ik dat Vendrik vertrouwen weer op de nationale menukaart wil. We hebben er in de kortst mogelijke tijd veel van verspeeld (en verspild). Vertrouwen is de constructie waarop de samenleving is gebouwd. Vertrouwen ligt aan de basis van al ons intermenselijk verkeer. We zijn er persoonlijk en sociaal nogal van afhankelijk. Maar willen we aan het begrip weer betekenis geven, dan zijn het uiteindelijk de daden die tellen. Vertrouwen moet allereerst (onbaatzuchtig) worden verdiend. Daar komt bij aanvang geen Rekenkamer bij aan te pas. Vertrouwen vraagt om bekwame leiders die doen wat ze zeggen. Bazen die krijgen wat ze verdienen. Spelers die van het spel houden. Ouders die van hun kinderen houden. Organisaties die transparant zijn. Politici met een visie. Woordvoerders met een eenduidige boodschap. Boeren die bofkippen houden. Docenten die kinderen kunnen vertrouwen. Aan media die kritisch opereren. Dominees met een goed verhaal. Buren die naar elkaar omzien. Kortom, aan mensen die zich realiseren dat vertrouwen inspanning vergt. Precies, mensen zoals jij en ik.

/0 Reacties/door

Marketingflop SNS Bank

Tussen de post een brief van de SNS Bank. Met achter het venster van de envelop het woord VERTROUWELIJK. In kapitale letters en dikgedrukt. Een persoonlijke en dus bijzondere brief. Over een uitzonderlijke transactie? Een erfenis? Een schuldeiser? Een uitnodiging om toe te treden tot de Raad van Commissarissen?

Unknown-1Vertrouwelijk; deze brief is duidelijk niet bestemd voor de openbaarheid. Die indruk wordt gewekt. Met een lichte huivering gaat ‘ie open. En wat is de deceptie groot. Beste ondernemer, luidt de aanhef. Niks persoonlijk, geen geachte meneer Batenburg. Vervolgens: ‘SNS Zakelijk Sparen is een zakelijke internetrekening, waarmee uw spaargeld nog meer rendement oplevert’. Bladiebla.

Gewone, platte reclame voor een product van de bank. Niets mis mee, maar maak geen misbruik van het woord vertrouwelijk. Dergelijke berichten krijg je doorgaans van autoverkopers, makelaars en de Postcode Loterij. Een bank die liegt, je op het verkeerde been zet en je als consument niet serieus neemt is andere kost. Heeft de afdeling marketing misschien nog even overwogen om er STRIKT VERTROUWELIJK van te maken? Krijgt de campagne over spaartegoeden straks het woord WAARSCHUWING achter het venster?

Deze aanpak is niet sjiek, een bankinstelling onwaardig en werkt averechts. Vertrouwelijk heeft bij SNS kennelijk geen enkele betekenis meer. Je zou verwachten dat juist deze bank als een leeuw waakt over zijn reputatie.

Naschrift. SNS webcare heeft na dit blog meteen gereageerd en wilde exact de inhoud van de brief. Een dag later maakte de bank ruiterlijk excuses voor de ‘uitglijder’. We nemen maatregelen om dit soort communicatie in de toekomst te voorkomen, aldus een woordvoerder van de bank.

/0 Reacties/door
,

Ontgroenen is voor watjes

Een ruime meerderheid van de aankomend studenten (67 procent) ziet als een berg op tegen een ontgroening, maar onderwerpt zich er desondanks toch aan. Om er bij te mogen horen laten ze zich afblaffen en vernederen; betalen bier voor ouderejaars of rollen in opdracht van een idiote oetlul door vanillevla – of erger. Wat ben je dan? Inderdaad, een watje.

Schermafbeelding 2013-08-11 om 17.37.24

Maar als het je al ontbreekt aan eigenwaarde, dan valt er in feite weinig aan je ego af te breken. Want dat is feitelijk wat er gebeurt. Een ritueel van incasseren en vernederen als instrument om je te laten voelen wie het op de apenrots voor het zeggen heeft en wat jouw plek is in die hiërarchie. Dat schijnt louterend en vormend te werken. Zo zou je vrienden maken voor het leven. Die onzin heb ik nooit geloofd en ik ben er in mijn loopbaan nooit aan herinnerd dat ik niet ben ontgroend. Ontgroenen is een naar stukje tijdverdrijf voor gezagsgetrouwe jongetjes en meisjes die elkaar mogelijk later nog eens een balletje willen toespelen. Als dat de basis moet zijn voor je toekomstige netwerk… Ze brengen de corrupte bestuurders van morgen voort, schreef Malou van Hintum vorig jaar in de Volkskrant. ‘Mensen die elkaar altijd en overal herkennen, en altijd en overal zullen doen wat ze tijdens hun ontgroening hebben geleerd: Wat er ook gebeurt, en wat er ook is gebeurd, we zullen elkaars fouten afdekken’. Want dat is de eerste les die er wordt ingestampt als je wordt ontgroend: je klapt nóóit uit de school. Hoe erg, hoe oneerlijk of hoe verschrikkelijk iets ook is, je houdt je mond. Want je bent loyaal aan de club’.

Vrije geesten, eigenheimers en randschapen kunnen heel goed zonder. Zonder enige druk van binnenuit of buitenaf leggen zij waardevolle verbindingen en maken in eigen tempo vaak vrienden voor het leven.

Ik ben niet ontgroend. Dat past niet bij kritische lui op de school voor journalistiek. Mijn zoon had aan de UvA ook volstrekt geen zin in die onzin. Hij start volgende maand met zijn master biomedisch. Hij mist niets en zegt zich ook nergens buitengesloten te voelen. Morgen gaat mijn dochter kennismaken met Utrecht. Ook zij is niet het type dat haar verstand op nul zet. Want dat is toch wat je wilt, dat ze vanaf dag één aan de Universiteit of Hogeschool hun hersens gebruiken.

/0 Reacties/door
,

Strop voor de beul

Om maar aan te geven dat 1987 wel even geleden is: Lady Gaga zat nog in een Maxi-Cosi, Barack Obama moest nog aan zijn studie rechten beginnen en Willem-Alexander had de Elfstedentocht achter de rug. Ik kwam net van de School voor Journalistiek en Billy Slagle kreeg de doodstraf.

393680

Slagle haalde gisteravond twee regels in het Radio1-journaal. Hij stak op 13 augustus 1987 zijn buurvrouw dood bij een gewelddadige roofoverval. Twee jeugdige logeetjes waren getuigen van de moord. Slagle is dus geen lieverdje. Hij had een drank- en drugsprobleem; jatte auto’s en was pas 18 toen hij ter dood werd veroordeeld. Overmorgen zou hij in Ohio worden geëxecuteerd.

Er zitten twee bizarre wendingen in dit bericht.  Allereerst, Slagle heeft niet tot woensdag op zijn beul willen wachten. Hij pleegde gisteren zelfmoord in zijn cel en heeft zich verhangen. Bovendien werd bekend dat officier van justitie Tim McGinty bij de gouverneur van Ohio om clementie heeft gevraagd, omdat volgens hem Slagle bij een rechtszaak in de huidige tijd vermoedelijk geen doodstraf zou worden opgelegd.

Het Amerikaanse strafrecht is buitengewoon hard en misschien is dat van ons wel veel te soft. In 33 van de 50 Amerikaanse staten is de doodstraf legaal en 3359 personen wachten op voltrekking van het vonnis. Dat is voer voor actievoerders, ethici en rechtsgeleerden. Waar ik echter van gruw is het idee dat gevangenisstraffen tientallen jaren kunnen duren, soms met langdurige periodes van isolatie. Een dergelijk systeem heeft toch niets meer te maken met orde en gerechtigheid? Hier lijkt eerder sprake van staatsgeweld. Slagle heeft jarenlang vergeefs geprocedeerd. Getuigen werden nog tot twee jaar geleden uitgebreid gehoord over de roofmoord. Voor wie heeft een dergelijk executieritueel na 26 jaar nog zin? Voltrek de straf zodra alle juridische wegen zijn bewandeld of haal deze carnavaleske vertoning uit de roulatie ook al is dat een strop voor de beul.

Maar laat ik positief eindigen; het is maandag, de zon schijnt en ik heb net een nieuwe iphone geïnstalleerd. Wat mij niet verbaasde is dat Radio1 het berichtje over de zelfmoord van deze terdoodveroordeelde verder heeft laten liggen. Er is in de Amsterdamse grachten namelijk een zeehond gesignaleerd. ‘Heel bijzonder’, aldus de presentator. ‘En als er ontwikkelingen zijn, dan houden wij u natuurlijk op de hoogte’.

/0 Reacties/door